το ποτάμι των ερωτηματικών και των ευχών
Οδοιπορικό στον Πέλεκα την βροχερή 10η Μαρτίου 2017.
Από το Νέο Κεραμίδι ως τον καταυλισμό των Ρομά.
Όχθη-όχθη, γέφυρα-γέφυρα.
Με την πρόεδρο της Πρωτοβουλίας Πολιτών για τον Πέλεκα, Σωτηρία Πουζουκλίδου και τον αντιπρόεδρό της, Νίκο Παντελιάδη.
Το συνεχές ψιλόβροχο εκείνων των ημερών είχε ως αποτέλεσμα, την επόμενη μέρα, τα θολά νερά του βιασμένου ποταμού να ξηλώσουν ένα τμήμα μιας από τις τσιμεντένιες διαβάσεις του. Αυτές τις λωρίδες τσιμέντου-ισόγειες γέφυρες- κατασκευές ανάσχεσης- όπως θέλετε πείτε τις.
Από την κοίτη του Πέλεκα έχουν αφαιρεθεί τεράστιες ποσότητες των συστατικών της. Όχθες και βάθη και εύρος άλλαξαν, προς όλες τις κατευθύνσεις.
Κυρίως για να εξυπηρετηθεί το έργο του περιφερειακού.
Μικρά βουνά υλικών της κοίτης έχουν δημιουργηθεί μέσα στην κοίτη και περιμένουν τη μεγαλύτερη ποσότητα νερού για να παρασυρθούν. Τεράστιες τρύπες στην κοίτη κρύφτηκαν από τα φουσκωμένα νερά. Η φυσική ροή του ποταμού έχει μεταβληθεί σε πάμπολλα σημεία και πιθανώς κάποιος ειδικός μπορεί να αποκωδικοποιήσει τις αλλαγές αυτές. Και να βεβαιώσει ότι όλα αυτά είναι θετικά. Και για τον ποταμό και τους κατοίκους της περιοχής, την ασφάλεια τη δική τους και των υποδομών. Οι ειδικοί ξέρουν πολύ καλά τι συμβαίνει όταν αλλάζει η κοίτη των ποταμών και μέσα της υπάρχουν υλικά που μπορούν να παρασυρθούν από την αυξημένη ροή, ειδικά αν στην πορεία τα υλικά αυτά «σκαλώσουν» σε ένα ή περισσότερα σημεία…
Ο Πέλεκας «φούσκωσε» αρκετές φορές τον χειμώνα που τέλειωσε. Από συνεχόμενη κακοκαιρία, χειμωνιάτικη.
Πιθανώς θα «φουσκώσει» το ίδιο ακίνδυνα και αν έρθει η απότομη ανοιξιάτικη καταιγίδα που προσθέτουν πολλά εκατοστά στο ύψος της ετήσιας βροχόπτωσης, μέσα σε μια ώρα.
Αν έρθει.
Μπορεί και να μην έρθει.
Μπορεί και να έρθει και να είμαστε τυχεροί και τίποτα κακό να μην έχει συμβεί στον Πέλεκα, όπως όλο και περισσότεροι καταγγέλλουν.
Μπορεί και να χάνουν την ώρα τους όσοι ανησυχούν.
Να μην χρειαστεί ποτέ να αποδοθούν ευθύνες. Όχι για το αν όλα όσα γίνονται στον Πέλεκα είναι σύννομα και θεμιτά και ασφαλή, αλλά για την απώλεια ανθρώπων, την καταστροφή δημόσιων υποδομών και ανθρώπινων ζωών.
Η Σωτηρία γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πέλεκα. Γνωρίζονται δεκαετίες τώρα. Και προσεύχεται, όταν δεν αγωνίζεται στο δρόμο και στα όργανα… Κι ονειρεύεται τον Πέλεκα να κελαηδά, όχι να μουγκρίζει.
