της απροβλημάτιστης παρεκτροπής και της προσβλητικής αυτοκριτικής
Στην προτελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου μας -με τηλεδιάσκεψη- υπήρξε ένα ακόμα πρωτοφανές γεγονός: ο πρόεδρος του σώματος, Κωνσταντίνος Σαμαράς, με αφορμή κάτι πολύ συνηθισμένο σε κάθε συνεδρίαση, την παρεμβολή δημοτικού συμβούλου, την χωρίς την άδεια του προέδρου παρεμβολή, αποτέλεσμα της αντίδρασης στα όσα κατέθετε εκείνη την ώρα ο δήμαρχος Δίου-Ολύμπου. Ο πρόεδρος αξιοποίησε τις δυνατότητες της τεχνολογίας και -χωρίς δεύτερη σκέψη- έκλεισε τα μικρόφωνα των δημοτικών συμβούλων, παραδίδοντας θριαμβευτικά το λόγο στον δήμαρχο.
Στην τελευταία συνεδρίαση του 2020, η Μαρία Τσιμήτρη, δημοτική σύμβουλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Κων. Δημόπουλου, θέλησε να παραπονεθεί στον πρόεδρο του σώματος, τηρώντας … το εορταστικό πρωτόκολλο των ημερών. Αντιθέτως, ο κος Σαμαράς ανταπάντησε πλήρως και δικαίωσε τον εαυτό του και την επιλογή του -επίσης πλήρως-.
Έτσι, η παρεκτροπή σε ολοκληρωτισμούς ανεπίτρεπτους μετατράπηκε σε πρωτοβουλία και η συνολική φίμωση ενός αιρετού σώματος, σε επιτυχή υπεράσπιση των δικαιωμάτων του σώματος έναντι της αυτοπαραβίασής τους…
Επειδή ο κατήφορος είναι και απότομος και καταστροφικός, όταν δεν τον αντιλαμβάνεται, ούτε ο άμεσα ενδιαφερόμενος, ούτε όσοι επηρεάζονται από τις επιδόσεις του, θα θέλαμε να μάθουμε μερικά απλά πράματα:
- αν δεν θορυβούσε ένας/μία, αλλά πολλοί, πως θα εξασφάλιζε ο πρόεδρος την αυτόματη και πλήρη φίμωσή τους, σε μια κανονική συνεδρίαση;
- αν ο δήμαρχος διέκοπτε κάποιον ομιλητή, θα έκλεινε το μικρόφωνο του δημάρχου ή ισχύουν άλλοι κανόνες για τον δήμαρχο;
- είναι διαφορετικοί οι κανόνες που διέπουν την λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου σε κανονική συνεδρίαση από τους κανόνες που καθορίζουν την συνεδρίαση σε τηλεδιάσκεψη; Σε μια κανονική συνεδρίαση δηλαδή, με ποιον τρόπο θα καταφέρνατε την πλήρη φίμωση είκοσι τόσων συμβούλων; Ή μήπως δεν υπάρχουν και σοβαροί λόγοι να διακόψει κανείς έναν ομιλητή που έχει το βήμα, κατόπιν αδείας σας; Αν ο ομιλητής δηλαδή, πχ ψεύδεται ασύστολα, κατηγορεί άλλον άδικα και πρόστυχα… δεν μπορεί να αντιδράσει κανείς; Θα έχει ο ψεύτης και συκοφάντης το χρόνο και την άνεση να ολοκληρώσει την προσβολή του και σεις θα υπερασπιστείτε μέχρι ποιου σημείου το δικαίωμά του να διαφωνεί με τη λογική και την πραγματικότητα και θα ελπίζετε ότι αυτό είναι το καθήκον σας και …πήρατε την πρωτοβουλία να το εκπληρώσετε;;;
- αυτός ο νέος κανονισμός λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου που ετοιμάζετε ως κοινή πρόταση προς έγκριση … πόσο θα πάρει να καταρτιστεί ως σχέδιο; Θα προλάβουμε την παρούσα ή θα πάμε στην επόμενη θητεία διοίκησης; θα επιλέξετε βολική συγκυρία για να τον φέρετε στο Δημοτικό Συμβούλιο και να ψηφιστεί με … λήψη κάποιας σχετικής πρωτοβουλίας ή -όπως επιβάλλεται, γιατί αφορά ΚΑΙ τους δημότες και τους μη αιρετούς- θα το θέσετε υπό την κρίση και των δημοτών για ικανό διάστημα;;;
Τέλος κι επειδή διαθέτετε και την γνώση και το παρελθόν, το “παίρνω την πρωτοβουλία” είμαι μια έκφραση που συνήθως αφορά κάτι θετικό που ο άλλος/οι άλλοι διστάζουν να πράξουν/προτείνουν/αναφέρουν και ένας με καλή πρόθεση και διερμηνεύοντας την κοινή καλή πρόθεση και την επιθυμητή σωστή άποψη/πράξη, πράττει τελικά, ικανοποιώντας το προαναφερθέν σύνολο. Και λογοτεχνικά/φιλολογικά δεν υπάρχει προηγούμενο να ‘χει πει κάποιος “πήρα την πρωτοβουλία να σας εκτελέσω στα έξι μέτρα” ή “πήρα την πρωτοβουλία να κάνω μια δικτατορία” ή “πήρα την πρωτοβουλία να σας φυλακίσω χωρίς δίκη”…. ως απόδειξη αθώας πρόθεσης και σωστής εκτέλεσης.-
