το εντοπίσαμε – η ιστορία του
Ένα από τα ελάχιστα, αν όχι το μοναδικό, αυτοκίνητο-θρύλος και σύμβολο επισκέφθηκε αυτές τις μέρες το Λιτόχωρο: ένα Trabant 601 De-luxe, το κλασσικότερο και μακροβιότερο μοντέλο της τότε Ανατολικογερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας του Τσβίκαου (Zwickau) της Σαξονίας.
Το συγκεκριμένο Trabbie έχει πινακίδες Τσεχίας και η εικόνα του είναι σχεδόν η αυθεντική του μοντέλου Ρ601 που κατασκευαζόταν για 27 χρόνια, ως το 1990. Στην οροφή του διακρίνεται -πιθανώς- το χρώμα του πρωτότυπου υλικού της κατασκευής, έχουν προστεθεί προβολείς, έχει αλλαχτεί η γρίλια της μηχανής και έχει αντικατασταθεί το σήμα του εργοστασίου, με ένα τρισδιάστατο (που παραπέμπει σε δυτικά αυτοκίνητα πολυτελείας). Τα Trabant, σε όλο το μήκος της ύπαρξής τους, μόνο αυτό δεν διέθεταν: πολυτέλεια.
Το πρώτο Trabant παρουσιάστηκε στις 4 Οκτωβρίου 1957, την μέρα που η τότε ΕΣΣΔ εκτόξευε στο διάστημα τον πρώτο Σπούτνικ (τον Σπούτνικ 1) και η κυβέρνηση της τότε Λαϊκής Δημοκρατίας της Ανατολικής Γερμανίας φρόντισε να συνδεθεί το ένα επίτευγμα με το άλλο. “Trabant” σημαίνει συνοδός/δορυφόρος στα γερμανικά, όπως ακριβώς είναι και η μετάφραση του ρωσικού “Sputnik”.
To Trabant/Trabbie συνδέθηκε από την πρώτη στιγμή με τους Ανατολικογερμανούς με μια ισχυρή σχέση αγάπης/μίσους και γρήγορα αναδείχτηκε στα πιο αντιπροσωπευτικά σύμβολα της πραγματικότητας και της Ιστορίας του κράτους του Ανατολικού Μπλοκ. Το περιβάλλουν πολλοί αστικοί μύθοι με γνωστότερο αυτόν που το θέλει να είναι κατασκευασμένο από πεπιεσμένο χαρτόνι. Στην πραγματικότητα, το Trabant είναι ένα αυτοκίνητο που -με πολιτική επιλογή- κατασκευάστηκε να εξυπηρετεί ελάχιστες ανάγκες και όχι -καπιταλιστικές- ανέσεις και έχει “σπάσει” πολλά παγκόσμια ρεκόρ:
- δεν διέθετε -στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του- αντλία βενζίνης- και τον ρόλο αυτό έπαιζε η … βαρύτητα
- δεν διέθετε εξωτερική τάπα βενζίνης, αφού το ντεπόζιτο ήταν τοποθετημένο στο χώρο του κινητήρα και κάτω απ’ το καπό
- ήταν το πρώτο αυτοκίνητο με μονομπλόκ σασί, κατασκευασμένο από ανατολικογερμανικό ανοξείδωτο ατσάλι, κορυφαίας ποιότητας, εξ ου και η φήμη/γεγονός ότι δεν σκουριάζει ποτέ
- και το υπόλοιπο αμάξωμα δεν σκουριάζει ποτέ, αφού δεν είναι κατασκευασμένο από μέταλλο, αλλά από Duroplast (ρητίνη με προσθήκη βαμβακιού ή άλλου παρόμοιου υλικού). Μάλιστα, ενώ για δεκαετίες ήταν διαδεδομένη η άποψη ότι το Trabant δεν παρέχει καμία ασφάλεια στους επιβάτες του, σύγχρονες δοκιμές απέδειξαν ότι το Duroplast είναι ως και επτά φορές ανθεκτικότερο από το ατσάλι
- το Trabant ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που απέκτησε ζώνες ασφαλείας, μάλιστα από την δεκαετία του 1960!!!
Αλλά το μεγαλύτερο ρεκόρ του -κομμουνιστικού- Trabant είναι ότι κατέρριψε κάθε ρεκόρ και κάθε κανόνα της ελεύθερης αγοράς, αφού -λόγω του πολιτικού καθεστώτος και των επιλογών του- ήταν το μόνο αυτοκίνητο στον πλανήτη που το μεταχειρισμένο πουλιόταν ακριβότερο -δυο και τρεις φορές- από το ολοκαίνουριο!!!
Πριν ακόμα κι απ’ την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, του Ανατολικού Μπλοκ και της Σοβιετικής Ένωσης, αγαπήθηκε πολύ, παρ’ όλα τα ελαττώματά του, σε Δύση και Ανατολή και λέσχες και μουσεία Trabant υπάρχουν πάμπολλα, ειδικά στην Ευρώπη. Στην Γερμανία, σήμερα και την περίοδο που υπήρχε η Δυτική και η Ανατολική, οι Δυτικογερμανοί ανέδειξαν ως ένα από τα ακριβότερα συλλεκτικά αντικείμενα το Trabant με το αυθεντικό, φωτεινό πράσινο εργοστασιακό χρώμα του, ως … γούρι.
Το δίχρονο αυτοκινητάκι-σύμβολο μιας εποχής και δείγμα μιας άλλης αντίληψης αυτοκίνησης και εξυπηρέτησης των αναγκών ενός λαού σε μόνιμο εμπάργκο, ακολούθησε την πορεία της χώρας που το σχεδίασε και -στο αποκορύφωμα των προβλημάτων του εργοστασίου κατασκευής του- το εργοστάσιο πουλήθηκε στον δυτικογερμανό κολοσσό, και -αφού έγινε …δυτικό αυτοκίνητο- το εργοστάσιό του έκλεισε και κατεδαφίστηκε και -στον ίδιο χώρο- η ιδιοκτήτρια VolksWagen κατασκευάζει σήμερα τα αμιγώς ηλεκτροκίνητα μοντέλα της. Πιθανώς, ομνύοντας στην εφευρετικότητα που δημιούργησε το Trabbie και την αγάπη που αυτό κατέκτησε, αν και προβληματικό…
Δείτε την ιστορία του.
